Pesnik i književnik Pedro Kalderon de la Barka se smatra jednim od najve?ih španskih dramskih pisaca 비주얼 스튜디오 2017 커뮤니티 다운로드. On je zapo?eo ono što mnogi nazivaju drugim zlatnim vekom španskog pozorišta, stvaraju?i i usavršavaju?i dramske forme i žanrove koje je ustanovio njegov prethodnik Lope de Vega spring 외부 파일 다운로드.
Kalderonov otac, imu?ni državni službenik, koji je umro 1615, bio je ?ovek teškog i diktatorskog karaktera 캐드 파워 다운로드. Napeti odnosi u porodici su imali uticaja na mladog Kalderona, jer se nekoliko njegovih drama bavi anarhi?nim ponašanjem kao direktnom psihološkom i moralnom posledicom zloupotrebe roditeljskog autoriteta.
Kalderon je najpre želeo da se posveti crkvenoj službi, me?utim, tu ideju je brzo zapostavio, on se zapošljava kod upravnika Kastilje, 1623. po?inje da piše drame koje se izvode na dvoru i ubrzo postaje vode?i ?lan male grupe dramskih pisaca koje Filip IV okuplja oko sebe. Na dvoru Filipa IV je imao razli?ita zaduženja, a kralj je njegovu službu nagradio penzijom i velikim fondom koji je davao za opremu predstava po njegovim komadima.
Kalderonova popularnost nije ograni?ena samo na dvor, njegove rane drame su izvo?ene i u narodnim pozorištima.
Najve?e Kalderonovo dostignu?e u domenu dramaturgije je bilo kreiranje složenih dramskih šablona u kojima umetni?ki efekat izrasta iz ideje o pozorišnom delu kao celini nerazdvojnih elemenata. U njegovoj dramskoj tehnici, poetska maštovitost, likovi i dešavanja suptilno su povezani kroz simbole koji naglašavaju zna?aj teme.
Dubina i doslednost misli, izuzetno inteligentna veština i umetni?ki integritet, filozofski stav, kao i racionalnost i humanost njegovih moralnih standarda, ?ine ga jednim od vode?ih umetnika svetske drame.
Pisao je svetovne drame, u kojima dominiraju mitološke teme uz manje ili više alegorije: Lekar svoje ?asti (1635), Život je san (1635); religiozne drame, u kojima obi?no prati tradiciju jezuitske drame ustanovljene van Španije, na osnovu pri?a o preobra?enju i mu?eništvu, obi?no svetaca iz ranog doba crkve: Postojani princ (1629), ?udesni ma?ioni?ar (1637); autosakramentale – specifi?ne španske komade bazirane na srednjovekovnim misterijama, koji su izvo?eni na otvorenom, tokom proslava Korpus Kristi: Valtazarova ve?era (oko 1630), Gospodarev vinograd (1674); pisao je i sarsuele – Falerinin vrt (1648) i opere: Crveno kao ruža (1660), Ljubomora, ?ak i na vazduh, može ubiti (1660), kao i veliki broj farsi…
Jedno od njegovih najpoznatijih dela Život je san, bilo je postavljeno na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu, u režiji Slobodana Unkovskog.